We zien dat je Internet Explorer gebruikt, een oude en onveilige browser. Daardoor kunnen we je niet de mooie website voorschotelen die we zouden willen.
Je bent van harte welkom in elke andere browser zoals bijvoorbeeld Chrome, Firefox of Microsoft Edge. Wij wachten hier wel, tot zo!
Lees hier meer over de kosten van medicijnafgifte.
Haalt u een geneesmiddel bij de apotheek? Dan moet u betalen voor de hulp die de apotheek biedt. U betaalt voor elk geneesmiddel, ook wel terhandstellingskosten genoemd. Daarnaast kan de apotheek kosten in rekening brengen voor een begeleidingsgesprek over een nieuw medicijn. Deze kosten vallen onder uw eigen risico.
Terhandstellingskosten van een geneesmiddel
Terhandstellingskosten zijn kosten voor de hulp van uw apotheek. Dit bedrag komt bovenop de eventuele kosten van het medicijn. Deze dienstverlening bestaat bijvoorbeeld uit:
U betaalt terhandstellingskosten voor elk medicijn waarvoor een recept nodig is. De kosten variëren per apotheek, per medicijn en per tijdstip. Meestal is het tarief ongeveer € 6. Maar dit bedrag kan lager of hoger zijn, bijvoorbeeld als:
Ontvangt u het medicijn voor de eerste keer of heeft u het langer dan een jaar niet gebruikt? Dan geeft de apotheker u extra uitleg over het medicijn. Dit noemen we het 'begeleidingsgesprek nieuw geneesmiddel'. De apotheker legt uit hoe u het medicijn moet gebruiken en geeft uitgebreide informatie over de werking en mogelijke bijwerkingen. Deze kosten staan apart vermeld op uw nota of declaratie.
De kosten voor farmaceutische zorg (medicijn, terhandstellingskosten, kosten voor begeleidingsgesprek, etc.) vallen meestal onder uw eigen risico. Controleer uw polisvoorwaarden of vraag uw zorgverzekeraar welke regels voor u gelden.
Zorgverzekeraars hanteren een voorkeursbeleid voor medicijnen. Dit beleid wordt ook wel preferentiebeleid genoemd. Dit betekent dat een zorgverzekeraar binnen een groep vergelijkbare medicijnen (middelen met dezelfde werkzame stof en dezelfde dosering) een voorkeursmedicijn kiest. Meestal gaat het om het goedkoopste geneesmiddel in die groep. De zorgverzekeraar vergoedt alleen dit 'voorkeursmedicijn' oftewel preferente middel, tenzij een ander medicijn medisch noodzakelijk is voor een patiënt en dit door de (huis)arts is aangegeven.