Apotheekkosten en vergoedingen

Haalt u een geneesmiddel bij de apotheek? Dan moet u betalen voor de hulp die de apotheek biedt. U betaalt voor elk geneesmiddel, ook wel terhandstellingskosten genoemd. Daarnaast kan de apotheek kosten in rekening brengen voor een begeleidingsgesprek over een nieuw medicijn. Deze kosten vallen onder uw eigen risico.

Terhandstellingskosten van een geneesmiddel

Terhandstellingskosten zijn kosten voor de hulp van uw apotheek. Dit bedrag komt bovenop de eventuele kosten van het medicijn. Deze dienstverlening bestaat bijvoorbeeld uit:

• bewaken dat u geen verkeerde combinatie van geneesmiddelen gebruikt en het bijhouden van uw dossier.
• controleren of de voorgeschreven sterkte en het voorgeschreven gebruik juist zijn.
• het samenstellen van het medicijn.
• afhandeling declaratie met uw zorgverzekeraar.

U betaalt terhandstellingskosten voor elk medicijn waarvoor een recept nodig is. Deze kosten kunnen variëren, afhankelijk van:

• Uw zorgverzekeraar.
• Een weekdoseersysteem waarin uw geneesmiddel verpakt wordt.
• Het zelf maken van een medicijn door de apotheker.
• Het ophalen van niet verzekerde medicijnen.

Ontvangt u het medicijn voor de eerste keer of heeft u het langer dan een jaar niet gebruikt? Dan geeft de apotheker u extra uitleg over het medicijn. Dit noemen we het 'begeleidingsgesprek nieuw geneesmiddel'. De apotheker legt uit hoe u het medicijn moet gebruiken en geeft uitgebreide informatie over de werking en mogelijke bijwerkingen. Deze kosten staan apart vermeld op uw nota of declaratie.

De kosten voor farmaceutische zorg (medicijn, terhandstellingskosten, kosten voor begeleidingsgesprek, etc.) vallen meestal onder uw eigen risico. Controleer uw polisvoorwaarden of vraag uw zorgverzekeraar welke regels voor u gelden.

Zorgverzekeraars hanteren een voorkeursbeleid voor medicijnen. Dit beleid wordt ook wel preferentiebeleid genoemd. Dit betekent dat een zorgverzekeraar binnen een groep vergelijkbare medicijnen (middelen met dezelfde werkzame stof en dezelfde dosering) een voorkeursmedicijn kiest. Meestal gaat het om het goedkoopste geneesmiddel in die groep. De zorgverzekeraar vergoedt alleen dit 'voorkeursmedicijn' oftewel preferente middel, tenzij een ander medicijn medisch noodzakelijk is voor een patiënt en dit door de (huis)arts is aangegeven.